In sneltreinvaart naar het noorden

The Lonely Planet waarschuwt je er al voor: Patagonië is enorm. We hadden natuurlijk al een groot deel ervan gezien in Chili, maar het Argentijns deel is zo mogelijk nog uitgebreider. Vanaf El Calafate, waar we de gletsjer Perito Moreno hebben gezien, hebben we een 24-uurs busrit naar Puerto Madryn gemaakt. De eerste 4 uur van de rit gingen we richting het zuid-oosten, om de overstap te kunnen maken in Rio Gallegos. Wat we onderweg zagen, was een desolate, dorre en vooral eindeloze vlakte met een rechte weg voor en achter ons. Het enige wat soms te zien was, waren guanaco´s, ñandu´s en soms in de verte wat heuvels. Het tweede deel van de busrit (nog eens 18 uur erbij) was, verrassend genoeg, precies hetzelfde. Er kwam letterlijk geen eind aan dit typisch Patagonische landschap.
Puerto Madryn is geen mooie stad. Denk aan een grauwe, enigszins vervallen stad, met een lange en drukke boulevard. Maarja, we waren er ook niet voor de stad zelf. In het juiste seizoen kun je hier walvissen spotten, maar wij kwamen voor de wildlife op het dichtbijgelegen schiereiland Peninsula Valdes. Daar zijn meerdere pinguïn-, zeeleeuwen- en zeeolifantenkolonies, en in dit jaargetijde zelfs orka´s! Na 2 dagen wachten op mooi weer (het stroomde met bakken uit de hemel), gingen we zondag met het kleinste huurautootje (een Chevrolet Prisma) de weg op. Genieten! Door de regen van de afgelopen dagen, waren de dirtroads op het schiereiland op sommige plekken modderig, en we hebben een paar mooie slips gemaakt. De pinguïns waren superschattig, de zeeleeuwen en -olifanten hadden veel jongen en maakten ontzettend veel lawaai (maar je kon wel op heel korte afstand van ze komen) en we hebben zelfs gordeldieren gezien! Helaas waaide het te hard voor de orka´s om hun bijzondere jachttechniek uit te voeren, dus we hebben ze ook niet gezien. Balen, maar alsnog hadden we een superleuke dag!

Diezelfde avond namen we nachtbus naar Bahia Blanca, een perfecte tussenstop tussen Patagonië en Buenos Aires. Bahia Blanca is totaal niet toeristisch, wat een leuke twist gaf. We hadden een aantal plekken op onze wishlist staan in deze stad, maar helaas werkte die niet mee. We hebben al een aantal keer musea uitgezocht waar we graag naartoe willen, en we hebben de pech dat ze vaak dicht zitten, tijdelijk verbouwen of opeens hun openingsuren hebben veranderd. Bahia Blanca werd voor ons vooral een vakantieplek: rustig in de zon in het park zitten, niet verkeerd. Vanuit Bahia Blanca rijden er treinen naar Buenos Aires, en aangezien we wel even genoeg hadden van alle bussen, besloten we de trein te nemen. Voor nog geen €12 p.p. hebben we 15 uren mogen ´genieten´ van deze Argentijnse trein. Voor SPILers die met ons in India zijn geweest: de trein naar Varanasi was een stuk aangenamer (hoewel er geen Argentijnen onder onze stoel gingen liggen ´s nachts, was het comfort beduidend minder, en het lawaai beduidend meer aanwezig. Daarnaast werd er geen Chai verkocht, zonde). Toch al met al een leuke ervaring, en we kwamen ´s ochtends vrolijk aan in Buenos Aires.

Over Buenos Aires wordt wel gezegd dat het ´het Parijs van Zuid Amerika´ is: het klopt. De stad is modern, en heeft toch ook veel oude, statige gebouwen en avenues die het haar charme geven. Het is echt een heerlijke stad om een paar dagen in te struinen, en we hadden ook nog eens geluk met het weer. Stralende zon, tegen de 30 graden en een verfrissend windje hebben ons de afgelopen 5 dagen vergezeld. Onze eerste avond in Buenos Aires, zijn we naar het theater geweest. Het was de openingsdag van het nieuwe seizoen, en de openingsvoorstelling was ´De Rusia con Amor´, een samenstelling van Sviridov, Chaikovski en Shostakovich, uitgevoerd door het ´Orquesta Filarmonica de Buenos Aires´. We hebben ervan genoten, het was echt prachtig! De dagen erop hebben we rustig de stad verkend: we hebben de Dwaze Moeders gezien op het Plaza de Mayo - bijzonder aangrijpend -, verschillende musea bezocht (waar het museum ook over gaat, overal is er sowieso ook een afdeling die je indringend laat weten dat de Falklandeilanden, de Islas Malvinas, van Argentinië zijn en zeer zeker niet Brits), door de havenwijk gelopen, het Congresgebouw en Presidentsgebouw gezien, de beroemde begraafplaats in de wijk Recoleta bezocht en o.a. het graf van Eva Perron bewonderd. Op laatstgenoemde plek kwam Rick een oud-klasgenoot tegen; what are the odds?!

Gisteren zijn we met een supersnelle catamaran de Rio de la Plata overgestoken (de breedste rivier van de wereld) naar Uruguay. We zijn nu in Colonia del Sacramento, een oud koloniaal stadje waar je relatief oude vestingwerken en gebouwen kunt zien. We komen net terug van een fietstocht langs de oever van de rivier, die er meer uitziet als een rustige kustlijn. Nog steeds is er volop zon, en die hopen we mee te nemen naar Montevideo, onze volgende stop. We hebben Argentinië trouwens nog niet voorgoed verlaten, we plannen er nog 2 keer terug te komen! Maar voor nu eerst nog genieten van Uruguay :)


We komen er nu trouwens ook achter dat deze computer geen USB-pport heeft, dus de foto´s houden jullie van ons tegoed!