Van regenachtige ruige kusten naar de zon
Door: Rick
Blijf op de hoogte en volg Rick en Eline
10 Maart 2016 | Spanje, Lugo
Ons eerste reisverslag! Voor het leesgemak hebben we het in twee delen gesplitst: deel 1 beslaat de eerste twee weken (Belgie, Frankrijk en Spanje) en deel 2 beslaat de afgelopen twee weken (Portugal inlusief Azoren).
Onze eerste stop was in Ieper, waar we uiteraard kwamen voor de geschiedenis van deze plek. Bizar om te zien hoeveel leed er op zo´n klein stukje is geleden en imposant om de talrijke begraafplaatsen te zien. Met name de Menenpoort en de enorme begraafplaats Tyne Cot waren indrukwekkend.
Doorgereden naar de D-Day stranden voor een tweede geschiedenisles: ook indrukwekkend. Het bijzonderste was om de restanten van de mobiele haven te zien die de geallieerden hebben aangelegd voor de Franse kust: enorme betonnen hompen in de zee. Vervolgens hebben we Normandie doorgestoken naar Mont Saint Michel, een schiereiland dat bij eb droogvalt maar bij hoogwater juist niet te bereiken is. We hadden ook hier het geluk deze precies in de weinige zon die er was die dag te kunnen aanschouwen.
Omdat het weer niet erg meezat (het regende min of meer non-stop) zijn we doorgereden naar Spanje. Onze eerste Spaanse stop was in San Sebastian (of voor de Basken onder ons: Donostia), de culinaire hoofdstad van Baskenland. Ook daar veel regen, maar de paar opklaringen die er waren lieten ons een prachtig gelegen stad zien aan een ruige kust. We hebben er genoten van pintxos (tapas), waaronder een 750gram sissende steak die heerlijk klaargemaakt was. We hadden alleen niet verwacht dat we zo´n steak zouden krijgen toen we ´vlees´ bestelden... Met recht een culinaire hoofdstad!
De noordkust van Spanje is ons erg goed bevallen. De wegen die we reden volgden veelal de kust, waar de onstuimige zee ruig op de rotsen slaat en de bergen aan de andere kant afwisselend rotsig en groen zijn. Met name de kustweg van San Sebastian naar Bilbao (via Guernica, Picasso u weet wel) is echt een aanrader, de ene mooie baai na de andere. In Bilbao zelf hebben wij het Guggenheim museum bezocht: spectaculair gebouw, de kunst zelf kon ons wat minder bekoren.
Na een korte stop in de buurt van de grotten van Altamira (met mooie prehistorische rotstekeningen) brak de (onverwacht) spannendste etappe tot nu toe aan, althans qua rijbeleving. We hadden op de kaart een mooie route (N-625) gespot door het Cantabrisch gebergte richting Léon. Deze weg komt langs het nationaal park Picos de Europa, we hadden hier graag willen wandelen, maar hadden bedacht dat de Picos in dit jaargetijde nog niet goed toegankelijk zouden zijn. De weg die er langs voert moest echter geen probleem vormen. Dachten we...
Na zo´n 1,5 uur prachtig tussen de bergen door gereden te hebben, met in de verte uitzicht op vele prachtig besneeuwde bergtoppen, begonnen we langzaam te klimmen met de auto. Grappend zeiden we nog tegen elkaar dat we steeds dichter bij de sneeuwgrens kwamen, niet verwachtend dat we deze ook daadwerkelijk gingen passeren. Maar het werd steeds gekker en uiteindelijk bevonden wij ons op een (goed gestrooide en dus schone) weg met in de berm aan weerszijden zeker 1,5 meter sneeuw. Met de kennis dat we geen winterbanden onder de auto hebben en we ook nog eens de bewolking en dus mist inreden, begonnen we hem wel een beetje te knijpen. Gelukkig kwam de top uiteindelijk snel en was de afdaling wat relaxter. Het leidde ons bovendien naar het prachtige dorp Riaño dat ons, omgeven door drie bergmeren en bedolven onder een dik pak sneeuw, erg deed denken aan een mooi Alpendorp.
Na een korte stop in Riaño verdween de sneeuw al gauw letterlijk voor de zon en kwamen we aan in onze bestemming voor die dag: Leon. In een t-shirt kunnen genieten van heerlijke temperaturen en spotgoedkope aardbeien, het contrast met de rit ervoor kon haast niet groter zijn. Na onder andere de fenomenale kathedraal bezocht te hebben en vooral genoten te hebben van de zon, vertrokken we een dag later naar Lugo in Galicie. Deze stad wordt nog omgeven door een geheel intacte Romeinse muur uit de 3e eeuw, zeer indrukwekkend. We hebben er zelfs op hardgelopen - weer in de zon. Langzaam maar zeker komen we in zuidelijker contreien en dat merken we!
Onze eerste stop was in Ieper, waar we uiteraard kwamen voor de geschiedenis van deze plek. Bizar om te zien hoeveel leed er op zo´n klein stukje is geleden en imposant om de talrijke begraafplaatsen te zien. Met name de Menenpoort en de enorme begraafplaats Tyne Cot waren indrukwekkend.
Doorgereden naar de D-Day stranden voor een tweede geschiedenisles: ook indrukwekkend. Het bijzonderste was om de restanten van de mobiele haven te zien die de geallieerden hebben aangelegd voor de Franse kust: enorme betonnen hompen in de zee. Vervolgens hebben we Normandie doorgestoken naar Mont Saint Michel, een schiereiland dat bij eb droogvalt maar bij hoogwater juist niet te bereiken is. We hadden ook hier het geluk deze precies in de weinige zon die er was die dag te kunnen aanschouwen.
Omdat het weer niet erg meezat (het regende min of meer non-stop) zijn we doorgereden naar Spanje. Onze eerste Spaanse stop was in San Sebastian (of voor de Basken onder ons: Donostia), de culinaire hoofdstad van Baskenland. Ook daar veel regen, maar de paar opklaringen die er waren lieten ons een prachtig gelegen stad zien aan een ruige kust. We hebben er genoten van pintxos (tapas), waaronder een 750gram sissende steak die heerlijk klaargemaakt was. We hadden alleen niet verwacht dat we zo´n steak zouden krijgen toen we ´vlees´ bestelden... Met recht een culinaire hoofdstad!
De noordkust van Spanje is ons erg goed bevallen. De wegen die we reden volgden veelal de kust, waar de onstuimige zee ruig op de rotsen slaat en de bergen aan de andere kant afwisselend rotsig en groen zijn. Met name de kustweg van San Sebastian naar Bilbao (via Guernica, Picasso u weet wel) is echt een aanrader, de ene mooie baai na de andere. In Bilbao zelf hebben wij het Guggenheim museum bezocht: spectaculair gebouw, de kunst zelf kon ons wat minder bekoren.
Na een korte stop in de buurt van de grotten van Altamira (met mooie prehistorische rotstekeningen) brak de (onverwacht) spannendste etappe tot nu toe aan, althans qua rijbeleving. We hadden op de kaart een mooie route (N-625) gespot door het Cantabrisch gebergte richting Léon. Deze weg komt langs het nationaal park Picos de Europa, we hadden hier graag willen wandelen, maar hadden bedacht dat de Picos in dit jaargetijde nog niet goed toegankelijk zouden zijn. De weg die er langs voert moest echter geen probleem vormen. Dachten we...
Na zo´n 1,5 uur prachtig tussen de bergen door gereden te hebben, met in de verte uitzicht op vele prachtig besneeuwde bergtoppen, begonnen we langzaam te klimmen met de auto. Grappend zeiden we nog tegen elkaar dat we steeds dichter bij de sneeuwgrens kwamen, niet verwachtend dat we deze ook daadwerkelijk gingen passeren. Maar het werd steeds gekker en uiteindelijk bevonden wij ons op een (goed gestrooide en dus schone) weg met in de berm aan weerszijden zeker 1,5 meter sneeuw. Met de kennis dat we geen winterbanden onder de auto hebben en we ook nog eens de bewolking en dus mist inreden, begonnen we hem wel een beetje te knijpen. Gelukkig kwam de top uiteindelijk snel en was de afdaling wat relaxter. Het leidde ons bovendien naar het prachtige dorp Riaño dat ons, omgeven door drie bergmeren en bedolven onder een dik pak sneeuw, erg deed denken aan een mooi Alpendorp.
Na een korte stop in Riaño verdween de sneeuw al gauw letterlijk voor de zon en kwamen we aan in onze bestemming voor die dag: Leon. In een t-shirt kunnen genieten van heerlijke temperaturen en spotgoedkope aardbeien, het contrast met de rit ervoor kon haast niet groter zijn. Na onder andere de fenomenale kathedraal bezocht te hebben en vooral genoten te hebben van de zon, vertrokken we een dag later naar Lugo in Galicie. Deze stad wordt nog omgeven door een geheel intacte Romeinse muur uit de 3e eeuw, zeer indrukwekkend. We hebben er zelfs op hardgelopen - weer in de zon. Langzaam maar zeker komen we in zuidelijker contreien en dat merken we!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
